معنی فلک سیر در لغت نامه دهخدا

تندرو. تیزرو. (فرهنگ فارسی معین). فلک پیما. فلک رو، به کنایت، بلندمقام. (فرهنگ فارسی معین)

معنی فلک سیر در فرهنگ لغت هوشیار

تندرو تیز رو، بلند مقام

معنی فلک سیر - جستجوی لغت در جدول جو

فلک سیر(فَ لَ سَ / سِ)

لغت نامه دهخدا

فلک سیر

فرهنگ لغت هوشیار

فرخ سیر

دارای سیرت نیکو

فرهنگ فارسی عمید

پاک سیر

آنکه سیرت های خوب و پسندیده دارد

فرهنگ فارسی عمید

سبک سیر

تندرو، سبک رفتار، چابک، تیزرو، زودگذر

فرهنگ فارسی عمید

پاک سیر

(یَ)

که سیرتهای پاک و پسندیده دارد:
مهتر پاکخوی پاک سیر
خواجه سید عمید ابن زیاد.
فرخی

لغت نامه دهخدا

نیک سیر

(یَر)

خوش رفتار. نیکوسیر:
شادمان روی سوی خیمه نهاد
آن شه خوب روی نیک سیر.
فرخی.
ایزد این دولت فرخنده و پاینده کناد
بر تو ای نیک دل نیک خوی نیک سیر.
فرخی

لغت نامه دهخدا

ملک سیرت

(مَ لَ رَ)

کنایه از مردم معصوم و عفیف. ملک نهاد. (آنندراج). آنکه خوی وی مانند فرشته باشد. خوش خوی. (ناظم الاطباء) :
قوام دین پیغمبر ملک محمود دین پرور
ملک فعل و ملک سیرت ملک سهم و ملک سیما.
فرخی.
ملک سیرتی، پری صورتی، متناسب خلقتی چون ماه و مشتری در قبای ششتری. (سندبادنامه ص 102).
شنیدم که نامش خدادوست بود
ملک سیرت و آدمی پوست بود.
سعدی (بوستان)

لغت نامه دهخدا

ملک گیر

(مَ دَ / دِ)

گیرندۀ ملک. تصرف کننده ملک. ملک گشای. ملک ستان:
پذیرای رای وزیران شدند
که از جملۀ ملک گیران شدند.
نظامی.
بندگانش ملک گیر و چاکرانش ملک بخش
دولتش را خلق عالم سال و مه در زینهار.
عبید زاکانی.
رجوع به ملک ستان و ملک گشای و مدخل بعد شود

لغت نامه دهخدا

گلک سری

(گِ)

دهی است از دهستان حومه شهرستان سراوان واقع در 6000گزی جنوب خاوری سراوان، کنار راه شوسۀ سراوان به کوهک و 65000گزی باختر بندرعباس، سر راه فرعی خمیر به بندرعباس. هوای آن گرم و دارای 120 تن سکنه است. آب آن از قنات و محصول آن غلات و خرما و شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

فلک سان

(فَ لَ)

مرکّب از: فلک + سان، پساوند تشبیه، مانند فلک. فلک وش:
سالها قصد فلک داشت مگر
جنبش رای فلک سان اسد.
خاقانی.
بود فلک جام رنگ و جام فلک سان
روز ندانم که از کدام برآمد.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

فلک صید

(فَ لَ صَ / صِ)

بلندپایه. والامقام. (فرهنگ فارسی معین). آنکه از قدرت بسیار فلک را صید کند

لغت نامه دهخدا

فلک وار

(فَ لَ)

مانند فلک. به روش فلک. به شیوۀ فلک:
فلک وار می شد سری پرشکوه
گهی سوی صحرا گهی سوی کوه.
نظامی.
در قامت خویش بین فلک وار
پس قیمت خویشتن نگه دار.
نظامی.
فلک وار با هرکه بندد کمر
بر آب افکند چون زمینش سپر.
نظامی

لغت نامه دهخدا

فرخ سیر

(فَرْ رُ یَ)

آنکه سیرتی پاک و خصال ستوده دارد. نیکوسیر:
خسرو فرخ سیر بر بارۀ دریاگذر
با کمند اندر میان دشت چون اسفندیار.
فرخی.
رجوع به فرخ شود

لغت نامه دهخدا

فرخ سیر

(فَرْ رُیَ)

نهمین از سلاطین بابری هند که از 1124 تا1131 ه. ق. پادشاهی کرد. (یادداشت به خط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

سبک سیر

(سَ بُ سَ /سِ)

مرادف سبک رکاب. (آنندراج). تندرو. تیزرو: ذروع، اسب و اشتر سبک سیر فراخ گام. (منتهی الارب). فرس ذریع، اسپی سبک سیر. (منتهی الارب) :
کلک سبک سیراوست از پی اصلاح ملک
از حبشه سوی روم تیزرونده نوند.
سوزنی (دیوان، چ شاه حسینی ص 161).
چو بر براق سبک سیر او بگاه نبرد
عنان سبک شود اندر تک و رکاب گران.
سوزنی.
دو سنگ است بالا و زیر آسیا را
گرانسیر زیر و سبک سیر بالا.
خاقانی.
چنین است گردیدن روزگار
سبک سیر و بدعهد و ناپایدار.
سعدی (گلستان).
فیض دم خط چون دم صبح است سبک سیر
از دست مده فصل بهاران لب جو را.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ملک سر

(مَ لِ عَ تَپْ پِ)

دهی از دهستان گسکرات است که در بخش صومعه سرای شهرستان فومن واقع است و 379 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

پلک گیر

(پِ)

افزار جراحی که فرودآوردن پلک چشم را بکار رود.
پل کله. (پ ل ک ل )
{{اسم خاص}} نام پلی در اصفهان که در سی وشش هزارگزی پل زمانخان واقع است و دهنه های آن بسیار مرتفع ساخته شده است. (از کتاب اصفهان تألیف حسین نورصادقی ص 33)

لغت نامه دهخدا

فلک سریر

(فَ لَ سَ)

بلندپایه. والامقام. (فرهنگ فارسی معین). آنکه تخت سلطنت و قدرت او رابر فلک نهاده اند. به کنایه، پیروز و برتر از همه

لغت نامه دهخدا